HOME | Camerarius: Previous - Next

 

Fable 31: Canis Venaticus et Molossi Domestici

Ceperat venaticus canis leporem;

eum,

quamvis esuriens,

gloriabundus

et iactitans verbis celeritatem suam

detulit domum

ad molossos, custodes gregis et aedium;

illi enimvero

leporem eripuere ostentatori

et inter se discerpsere.

 

Fable 32: Tempestas in Mari.

 

 

Fable 33: Malum Maiori Malo Correctum.

Anus rustica animadverterat

a muribus arrodi caseolos suos;

illa enimvero damno dolens suo

felem

illum in locum

ad caseariam custodiam immisit

atque ea

mures quidem praehensos devoravit

sed ne a caseis quidem abstinuit.

 

Fable 34: De Fure et Sicario.

Consociata opera

rem communiter gerebant

facinorosi duo,

unus fur, alter sicarius;

quadam nocte

venere in aedes agricolae,

ut putabatur, non pauperis,

cuius cum non solum aedes compilandas,

sed etiam abigenda animalia

fur censeret.

"Recte," inquit sicarius,

"illo interfecto,

omnia exequi poterimus."

"Prius tamen," inquit fur,

"bovem unam aut alteram educamus,

ut si forte tumultus oriatur

et fugiendum sit,

aliquid abstulerimus."

"Non placet hoc mihi," inquit sicarius,

"ne paterfamilis strepitu excitatus

eripiatur manibus meis.

"At hoc," fur, "melius est," inquit.

"Immo illud," inquit sicarius.

Ita inter rixas,

iratus fur,

patremfamlias inclamat

et vigilare iubet, ne vitam amittat.

Qui excitatus

etiam res suas servavit.

 

Fable 35: Lupus et Vulpes.

Videbat lupus

ad supplicium capitis

vulpem quandam rapi

eximia forma et magnitudine;

itaque misertus illius,

statuit leonem regem,

apud quem

se sciret singulari in gratia esse,

deprecari pro vita illius;

sciscitari igitur causam

propter quam vulpes damnata esset.

Cui responderunt, qui illam ductabant, quod freta viribus suis,

non contenta rapinis avium de corte,

sed etiam pinguissimum anserem,

de numero eorum,

qui regi

in delicatiores cibos asservarentur,

fuisset ausa aggredi.

Tum lupus,

mutata vulpis liberandae voluntate,

discessit,

et fracta cervice illa periit.

 

Fable 36: Rusticus et Muscae.

Impatiens quidam in aestate muscarum,

a quibus perpetuo infestaretur,

arripit iratus

accensa stramenta

et in casula ubique circumfert flammam, cuius vi muscae

vel necarentur vel repellerentur,

sed incautus dum ignem tractat,

tugurioli arida materia incenditur

et domuncula tota conflagrat.

 

Fable 37: De Opulento et Paupere.

 

 

Fable 38: De Vulpe et Gallo.

Famelica vulpes,

ut fraude

gallinaceum, quem conspexerat,

allicere ad se atque capere posset,

humi se prosternit

et alterum oculum comprimit

cum miserabili querimonia

et imploratione auxilii a gallinaceo,

sibi qui eximeret spinam de oculo,

cui illa paulo ante

vadenti per sentes

infixa esset.

Gallinaceus, intellecto dolo,

"Non enim ego medicus sum (inquit),

et si incautius ad oculos

forte unguiculos admoverim,

periculum fuerit,

ne calcaribus meis

etiam sanus oculus laedatur.

Sed paululum expectare si vis,

ego domum nostram advolabo,

et inde

qui tibi medeatur accersam."

Vulpe et ipsa

sentiebat dolose agere gallinaceum,

se igitur pati velle

ait

quod necesse sit,

nam saepe audivisse

multis medicis utendum non esse.

 

Fable 39: Lupi et Canes.

Cum animadverterent lupi

se non virtute canum, sed multitudine superari,

hoc inisse consilium perhibentur.

Mittunt ad canes,

qui

ab iis, quorum color

non dissimilis luporum esset,

quaererent,

cur non potius secum coniungerentur,

quibus natura ipsos consiliasset,

id quod coloris indicaret similitudo.

Quique illis dicerent,

si luporum auxilio

adversus alios canes discrepantes colore

uti vellent,

postea sublatis illis

et ipsos solos rerum potituros

et in perpetua amicitia luporum

futuros esse.

Cum res stultis canibus probata

et alii canes

circumventi atque iugulati fuissent,

tum sine negotio et periculo

istos etiam concolores sibi

interfecerunt lupi.

 

Fable 40: Canis Lectulus.

Fetae cani

iusserat lectulum sterni paterfamilias,

hoc cum factum non fuisse cerneret,

indignabundus quaerit de ancilla,

cui hoc mandarat,

cur non audiens dicto fuisset.

Illa enimvero, inquit,

"Here,

conanti aliquoties

hoc non successit,

cum non possem constituere

post incertas conversiones,

quemnam in locum canis caput,

aut in quem caudam

repositurus esse videretur."