HOME | Irenaeus Home | Previous - Next ... (p. 91): Perry 302 (more)

Fabula 26. De Silva et Rustico

Quo tempore etiam arboribus et inanimis suus sermo, venit ad Silvam Rusticus, petitum ab ea ut liceret de suis lignis aptare manubria securi et asciae. Annuit illa libens, minime penetrans cuinam usui aut damno cederet. Sed ubi sensit aptata in suammet perniciem instrumenta, deiici quercus annosas, exscindi frondes, truncos secari, ligna comminui, tum demum coepit sero paenitere suae facilitatis et dicere: Quid feci insipiens? In propriam ruinam arma ministravi! Indicat vitium satis frequens et commune incautae mortalitatis, in suam saepe perniciem servientis.

Quo tempore

etiam arboribus et inanimis

suus sermo,

venit ad Silvam Rusticus,

petitum ab ea

ut liceret

de suis lignis

aptare manubria

securi et asciae.

Annuit illa libens,

minime penetrans

cuinam usui aut damno cederet.

Sed ubi sensit

aptata

in suammet perniciem

instrumenta,

deiici quercus annosas,

exscindi frondes,

truncos secari,

ligna comminui,

tum demum coepit

sero paenitere suae facilitatis

et dicere:

Quid feci insipiens?

In propriam ruinam arma ministravi!

Indicat

vitium

satis frequens et commune

incautae mortalitatis,

in suam saepe perniciem

servientis.