HOME | Irenaeus Home | Previous - Next ... (p. 101): not in Perry; does anyone know another source for this fable?

Fabula 33. Vulpes et Anguis

Vulpes esuriens et quaerens cibum, forte proculcat serpentem, is calcantem se pungit; Vulpes icta pungentem se momordit, atque ita ambo laesi, corpore et corde, offensi discedunt, medicinam suis vulneribus quaesituri. Post aliquot annos, obviam fiunt. Serpens malitia plusquam veneno tumens, fingit se in amicitiam cum vulpe redire velle, nil magis habere in votis, denique multa de pacis bono obgarrit et in signum reconciliationis, quasi daturus osculum, caput erigit; at vulpes, astuto astutio, avertit faciem et sciens Serpentem esse perfidi ac implacabilis animi, dixit, "Vera pace, ut nuper disseruisti (inquit), nil in terris optabilius, sed nec ficta quidquam perniciosius; amoto omni suco, nec tuis credo dictis, nec factis me fido, cum sciam te sub lingua occultare venenum." Quamobrem ratum sit fixumque, vulpem inter et serpentem, neque amicitiam, neque foedus unquam intercessurum.

Vulpes esuriens

et quaerens cibum,

forte proculcat serpentem,

is

calcantem se pungit;

Vulpes icta

pungentem se

momordit,

atque ita ambo laesi,

corpore et corde,

offensi discedunt,

medicinam suis vulneribus

quaesituri.

Post aliquot annos,

obviam fiunt.

Serpens

malitia plusquam veneno

tumens,

fingit se

in amicitiam cum vulpe

redire velle,

nil magis habere in votis,

denique multa

de pacis bono obgarrit

et in signum reconciliationis,

quasi daturus osculum,

caput erigit;

at vulpes, astuto astutio,

avertit faciem

et sciens

Serpentem esse

perfidi ac implacabilis animi,

dixit,

"Vera pace,

ut nuper disseruisti (inquit),

nil in terris optabilius,

sed

nec ficta quidquam perniciosius;

amoto omni suco,

nec tuis credo dictis,

nec factis me fido,

cum sciam

te

sub lingua

occultare venenum."

Quamobrem

ratum sit fixumque,

vulpem inter et serpentem,

neque amicitiam,

neque foedus

unquam intercessurum.