HOME | Irenaeus Home | Previous - Next ... (p. 148): Perry 565 (more)

Fabula 57. De Mulo et Equo.

Mulus cuiusdam nobilis videns quotidie Equum domini sui, aureo freno ephippioque insignem et decoris opertum phaleris, superbe prodeuntem, rumpebatur invidia, beatum illum reputans, qui tam pulchro amiciretur ornatu et optimis vesceretur cibis, se vero infelicissimum, qui clitellis male dolatis indutus: ad onera omnia a vilissimis quibusque servis ageretur, perpetuo fustibus tunsus. Accidit autem, ut herus ad bellum proficisceretur, cum Equo praedicto, quo confecto rediret incolumis, Equus autem multis acceptis vulneribus vix in pedes consisteret. Quod perpendens Mulus, coepit falsae felicitati Equi maledicere et suae conditioni gratulari, dicens, O quantum est in rebus inane! Non omne quod splendet aureum est, aut diuturnum.

Mulus cuiusdam nobilis

videns quotidie

Equum domini sui,

aureo freno ephippioque insignem

et decoris opertum phaleris,

superbe prodeuntem,

rumpebatur invidia,

beatum illum reputans,

qui tam pulchro amiciretur ornatu

et optimis vesceretur cibis,

se vero infelicissimum,

qui clitellis male dolatis indutus:

ad onera omnia

a vilissimis quibusque servis

ageretur,

perpetuo fustibus tunsus.

Accidit autem,

ut herus ad bellum proficisceretur,

cum Equo praedicto,

quo confecto rediret incolumis,

Equus autem

multis acceptis vulneribus

vix in pedes consisteret.

Quod perpendens Mulus,

coepit

falsae felicitati Equi maledicere

et suae conditioni gratulari,

dicens,

O quantum est in rebus inane!

Non omne quod splendet

aureum est, aut diuturnum.