HOME | Irenaeus Home | Previous - Next ... (p. 157): Perry 363

Fabula 61. De Patre et Filio.

Cuidam viro  erat unicus Filius,  unice dilectus,  qui cum  venationis amore ardentissime teneretur,  et Pater inde  vitae Fiii exitium pertimesceret,  contigit ut  ipsum a leone interfici somniaret,  quo exterritus  et ratus omen fatale Filio, statuit hac arte providere: extructo amplissimo amoenissimoque palatio,  in quo praeter hortos pulcherrimos, ambulacra, et porticus,  aedes curavit extrui,  et miro in iis artificio  depingi species omnium animalium,  praecipue ferarum,  venationes omnis generis,  in quo  Filium, nulla non arte oblectandum, custodiret,  sed ille  detineri impatiens,  edoctus causam suae tam arctae custodiae,  ac pertaesus,  cum aliquando picturis huiusmodi intendisset,  vidit leonem depictum in pariete,  in quem excandescens et iuveniliter saeviens,  "Tu ne es causa (ait),  o truculenta bestia,  meae captivitatis?"  Et haec dicens,  pugnum muro tam fortiter incussit,  putans oculum leoni effodere,  ut manus  clavo, qui ibi forte latebat, contusa,  emarcuerit,  unde febris subsecuta  eum brevi tumulo infoderit.  Quo eventu  Pater eius,  praeter modum consternatus,  dicebat,  "Heu! Me miserum,  qui  duram fati Filii mei necessitatem putans impedire aut avertere,  imprudens maturavi." Adeo fati vis  et necessitas  est insuperabilis. 

Cuidam viro

erat unicus Filius,

unice dilectus,

qui cum

venationis amore ardentissime teneretur,

et Pater inde

vitae Fiii exitium pertimesceret,

contigit ut

ipsum a leone interfici somniaret,

quo exterritus

et ratus omen fatale Filio,

statuit hac arte providere:

extructo amplissimo amoenissimoque palatio,

in quo praeter hortos pulcherrimos, ambulacra, et porticus,

aedes curavit extrui,

et miro in iis artificio

depingi species omnium animalium,

praecipue ferarum,

venationes omnis generis,

in quo

Filium, nulla non arte oblectandum, custodiret,

sed ille

detineri impatiens,

edoctus causam suae tam arctae custodiae,

ac pertaesus,

cum aliquando picturis huiusmodi intendisset,

vidit leonem depictum in pariete,

in quem excandescens

et iuveniliter saeviens,

"Tu ne es causa (ait),

o truculenta bestia,

meae captivitatis?"

Et haec dicens,

pugnum muro tam fortiter incussit,

putans oculum leoni effodere,

ut manus

clavo, qui ibi forte latebat, contusa,

emarcuerit,

unde febris subsecuta

eum brevi tumulo infoderit.

Quo eventu

Pater eius,

praeter modum consternatus,

dicebat,

"Heu! Me miserum,

qui

duram fati Filii mei necessitatem

putans impedire aut avertere,

imprudens maturavi."

Adeo fati vis

et necessitas

est insuperabilis.