HOME | Irenaeus Home | Previous - Next ... (p. 174): This is not a fable in the Perry index, and I am not familiar with it from any other source. If anyone has information about this fable, please let me know!

Fabula 68. De Fortuna Divitis et Pauperis

Quidam Praedives,  fortunae donis satiatus  et cumulatus ad plenum,  imo ad nauseam,  homini mendico  centum aureos nummos obtulit,  ut ad Fortunam suam pergeret,  longissime degentem;  eam  suo nomine rogaturus,  ut suis beneficiis  in se  modum metamque poneret.  Recusat conditionem Pauper,  difficultate longissimi itineris exterritus,  sed mox facti paenitens,  recipit se facturum.  Dives  e summa oblata decem nummos detrahit:  Pauper negat,  postea promittit.  Sed etiam alios decem aureos deducit,  sicque vicissim,  iste minuendo,  ille reiiciendo,  mox acceptando,  eo deventum,  ut Pauper, premente inopia,  decem aureis contentus  ad Fortunam Divitis  se conferret,  rogitans,  ut a largiendis Diviti opibus abstineret,  ut pote ipsi molestis, et in se egentem derivaret.  Ad quem Fortuna,  spretis utriusque postulatis,  "Meae divinitatis (inquit) iura  nescitis?  Dare scilet meas opes nolenti,  negare volenti."  Libet  hunc amplius ditare Divitem,  te linquere Pauperem." Addens: "Etiam nummos, quos accepisti,  nisi me tunc occupasset somnus,  non habuisses." Quod saepe saepius  in rebus humanis perspicitur,  ut ille volens, nolens ditescat,  et augeatur;  iste in dies minuatur,  et quidquid aget, fiat pauperior.  

Quidam Praedives,

fortunae donis satiatus

et cumulatus ad plenum,

imo ad nauseam,

homini mendico

centum aureos nummos obtulit,

ut ad Fortunam suam pergeret,

longissime degentem;

eam

suo nomine rogaturus,

ut suis beneficiis

in se

modum metamque poneret.

Recusat conditionem Pauper,

difficultate longissimi itineris exterritus,

sed mox facti paenitens,

recipit se facturum.

Dives

e summa oblata

decem nummos detrahit:

Pauper negat,

postea promittit.

Sed etiam alios decem aureos deducit,

sicque vicissim,

iste minuendo,

ille reiiciendo,

mox acceptando,

eo deventum,

ut Pauper, premente inopia,

decem aureis contentus

ad Fortunam Divitis

se conferret,

rogitans,

ut a largiendis Diviti opibus abstineret,

ut pote ipsi molestis,

et in se egentem derivaret.

Ad quem Fortuna,

spretis utriusque postulatis,

"Meae divinitatis (inquit) iura

nescitis?

Dare scilet meas opes nolenti,

negare volenti."

Libet

hunc amplius ditare Divitem,

te linquere Pauperem."

Addens:

"Etiam nummos, quos accepisti,

nisi me tunc occupasset somnus,

non habuisses."

Quod saepe saepius

in rebus humanis perspicitur,

ut ille volens, nolens ditescat,

et augeatur;

iste in dies minuatur,

et quidquid aget, fiat pauperior.