HOME | Irenaeus Home | Previous - Next ... (p. 157): Perry 363
Fabula 61. De Patre et Filio.
Cuidam viro erat unicus Filius, unice dilectus, qui cum venationis amore ardentissime teneretur, et Pater inde vitae Fiii exitium pertimesceret, contigit ut ipsum a leone interfici somniaret, quo exterritus et ratus omen fatale Filio, statuit hac arte providere: extructo amplissimo amoenissimoque palatio, in quo praeter hortos pulcherrimos, ambulacra, et porticus, aedes curavit extrui, et miro in iis artificio depingi species omnium animalium, praecipue ferarum, venationes omnis generis, in quo Filium, nulla non arte oblectandum, custodiret, sed ille detineri impatiens, edoctus causam suae tam arctae custodiae, ac pertaesus, cum aliquando picturis huiusmodi intendisset, vidit leonem depictum in pariete, in quem excandescens et iuveniliter saeviens, "Tu ne es causa (ait), o truculenta bestia, meae captivitatis?" Et haec dicens, pugnum muro tam fortiter incussit, putans oculum leoni effodere, ut manus clavo, qui ibi forte latebat, contusa, emarcuerit, unde febris subsecuta eum brevi tumulo infoderit. Quo eventu Pater eius, praeter modum consternatus, dicebat, "Heu! Me miserum, qui duram fati Filii mei necessitatem putans impedire aut avertere, imprudens maturavi." Adeo fati vis et necessitas est insuperabilis.
Cuidam viro
erat unicus Filius,
unice dilectus,
qui cum
venationis amore ardentissime teneretur,
et Pater inde
vitae Fiii exitium pertimesceret,
contigit ut
ipsum a leone interfici somniaret,
quo exterritus
et ratus omen fatale Filio,
statuit hac arte providere:
extructo amplissimo amoenissimoque palatio,
in quo praeter hortos pulcherrimos, ambulacra, et porticus,
aedes curavit extrui,
et miro in iis artificio
depingi species omnium animalium,
praecipue ferarum,
venationes omnis generis,
in quo
Filium, nulla non arte oblectandum, custodiret,
sed ille
detineri impatiens,
edoctus causam suae tam arctae custodiae,
ac pertaesus,
cum aliquando picturis huiusmodi intendisset,
vidit leonem depictum in pariete,
in quem excandescens
et iuveniliter saeviens,
"Tu ne es causa (ait),
o truculenta bestia,
meae captivitatis?"
Et haec dicens,
pugnum muro tam fortiter incussit,
putans oculum leoni effodere,
ut manus
clavo, qui ibi forte latebat, contusa,
emarcuerit,
unde febris subsecuta
eum brevi tumulo infoderit.
Quo eventu
Pater eius,
praeter modum consternatus,
dicebat,
"Heu! Me miserum,
qui
duram fati Filii mei necessitatem
putans impedire aut avertere,
imprudens maturavi."
Adeo fati vis
et necessitas
est insuperabilis.
Comments (0)
You don't have permission to comment on this page.